در فرهنگ اسلام هفت کلمه وجود دارد که بنیاد این دین و اصول و احکام انرا تشکیل می دهد. این هفت کلمه جمله مشهور لااله الاالله محمد رسول الله می باشد.محمد در مدت 23سال پیامبرشاهی خود به سختی کوشش کرد خدایی برای دین خود بسازد که از لحاظ توش و توان خدای هیچ دین و مذهب و مسلکی یارای برابری با آنرا نداشته و چنین خدایی بر تمام شئون زندگی انسان از روز زایش تا مرگ نظارت و فرمانروایی داشته باشد. هدف محمد آفریدن چنین خدا و نسبت دادن آن همه فروزه های شگفت انگیز و ضد و نقیض و اسرارآمیز به او در واقع تقویت نیروی فردی و استوار کردن پایگاه فرماندهی خودش بوده است زیرا هرزمانی که پیروانش کوچکترین مقاومتی در برابر او نشان می دادند وی بیدرنگ از سوی الله آیه ای می آورد و پیروانش را وادار به فرمانبرداری خواست های الله که براستی امیال و نیازهای خودش بود می کرد. برای مثال یک روز جمعه محمد در مسجد مدینه نشسته بود و پیروانش تمام گوشه و زوایای مسجد را که دارای وسعت زیادی نبود اشغال کرده بودند. در این بین گروهی از پیروان محمد که در جنگ بدر شرکت کرده بودند وارد مسجد شدند و چون جایی برای نشستن نداشتند سرپا ایستادند. با توجه به اینکه پیروزی محمد در جنگ بدر در سال دوم هجری روی داد نقطه عطف مهمی در نیرومند کردن پایگاه پیامبرشاهی او بشمار می رفت از اینرو محمد برای آنهایی که در جنگ بدر شرکت کرده بودند اهمیت و احترام زیادی قایل بود. به همین مناسبت هنگامی که گروهی از شرکت کنندگان در جنگ بدر در آنروز جمعه وارد مسجد شدند محمد به آنهایی که از پیش در گوشه و کنار مسجد نشسته بودند فرمان داد از جاهایشان برخیزند و محل نشستن خود را به تازه واردینی که در جنگ بدر شرکت کرده بودند بدهند. ولی نه تنها هیچیک از آنها به فرمان محمد اعتنایی نکرد بلکه تمام آن افراد دستور محمد را غیرعادلانه خواندند و آنرا مورد اعتراض قرار دادند محمد پس از روبرو شدن با نافرمانی افراد یاد شده بیدرنگ آیه12مجادله را که تاکیید کننده فرمانش بود از سوی الله نازل کرد و به پیروانش دستور داد که چون این کارفرمان و خواست الله است بنابراین آنها ناچار به اجرای آن می باشند.
درباره رویداد بالا باید گفت آیا نه تنها یک انسان خردمند بلکه حتی یک انسان مسلمان قشری می تواند باور کند خدای بزرگ جهان هستی که ما حتی یک دهم آنرا نیز بخوبی نمی شناسیم دست از کنترل و نظارت بر جهان بیکران بردارد و تنها توجه خود را به گوشه ای از صحرای عربستان بدوزد و به پیروان محمد بگوید: برای آنهایی که تازه وارد مسجد شده اند جا باز کنید؟؟؟!!!!
امانویل کانت فیلسوف نامدار آلمانی سده نوزدهم می گوید: مغز بشر پدیده های موجود را آنگونه که در ذات و هستی وجود دارد درک نمی کند بلکه آنها را به گونه ای که میل دارد ببیند درک می کند.
آیا مسلمانی که چنین هزلیاتی را در قرآن می خواند می تواند باور کند آنها کلام خدایی است که کائنات هستی را اداره می کند؟ پاسخ این است که یا مغز انسان باید تا آن اندازه ساده نگر و کوتاه اندیش باشد که شان و کارداد خدا را در سطح یک مستخدم فرمانبردار و دست به سینه پایین آورد و یا برپایه گفته کانت میل داشته باشد حقایقی را که در فراگرد او وجود دارد به گونه ای که میل دارد آنها را ببیند درک کند.
به هر حال هفت کلمه لااله الاالله محمد رسول الله که در آیه 21محمد ذکر شده از روز زایش یک مسلمان تا مرگ در گوشهایش زمزمه می شود. هنگامی که طفلی زایش می یابد این جمله در گوشهایش خوانده می شودو زمانی نیز که زندگی را بدرود می گوید هم در موقعی که او را در تابوت می گذارند هم هنگامی که جنازه او را به گورستان تشییع می کنند و نیز زمانی که او را در گور می گذارند همین جمله در گوشهای فرد مسلمان خوانده می شود. هرگاه مسلمانی به جهتی از جهات خشمگین شود می گوید: لا اله الاالله و اگر به سببی به شگفت افتد باز همین عبارت را بر زبان می آورد.
در کشورهای مسلمان تا آنجا که چشم کار می کند این جمله مشاهده می شود. روی پرچم رسمی کشور عربستان سعودی که مرکز اسلام جهان است این جمله نوشته شده و در زمان حکومت خلفا نیز جمله یاد شده روی سکه های پول نقش شده بود.
یک فرد مسلمان به محض ادای این هفت کلمه مسلمان می شود و یک مسلمان از دین برگشته با خواندن این هفت کلمه دوباره به دین اسلام بازگشت می کند. به گونه خلاصه این هفت کلمه که الله را بالاترین و پرتوانترین وجود هستی و محمد را پیامبر پایانی او میداند جوهر و پایه دین اسلام را بنیادریزی می کند و مسلمانان را از مراکش تا فیلیپین بهم پیوسته است.
مشکات المصابح کتاب دهم(دهلی)صفحه201 می نوسید محمد گفته است:روزی الله به موسی گفت اگر تو تمام کائنات هستی را در یک کفه ترازو قرار دهی و کلمات لااله الاالله را در کفه دیگر کفه ای که در بردارنده کلمه لااله الاالله است بر کفه که تمام کائنات هستی را در بر گرفته سنگینی خواهد کرد.
همان کتاب صفخه 202می گوید: روزی هنگامی که محمد همراه گروهی از پیروانش از کنار درختی که شاخه هایش خشک شده بود گذر می کرد عصایش را به یکی از شاخه های آن درخت زد و به گونه ناگهانی تمام برگهای خشک شاخه درخت به پایین فرو ریختند. سپس محمد رو به پیروانش کرد و گفت به همانگونه که یک مسلمان مومن جمله لااله الاالله را بر زبان می آورد به همانگونه که برگهای این شاخه از درخت فرو ریختند گناهان آن مسلمان مومن نیز از بین خواهد رفت.
سراسر قرآن از تکرار مداوم جمله لااله الاالله است که دلالت بر تاکید یگانگی وجود الله می کند. بویژه سوره اخلاص که 112 سوره قرآن است به کیفیتی که در پیش گفته شد به شرح و تاکید یگانگی الله ویژگی داده شده و مسلمانان باور دارند که ارزش این سوره برابر با یک سوم تمام قرآن است.
مشکات المصابح کتاب دهم(دهلی) زمخشری می نویسد محمد گفته است: هفت زمین و هفت آسمان روی این سوره بنا شده و کسی که این سوره را قرائت کند به بهشت خواهد رفت.
روانشاد میرزا آقاکرمانی در کتاب رضوان می نوسید: یک اصفهانی به زیارت خانه خدا رفت. غوغای حجاج و هوای گرم حجاز او را منقلب و از خود بیخود کرد. اصفهانی یاد شده که تاب تحمل را از دست داده بود رو به خانه کعبه کرد و گفت خداوندا اگر بهشت تو هم مانند خانه ات باشد چه آبی به گوش بندگان خود کرده ای.
و ای کاش این اصفهانی نیک اندیش و بذله خو می دانست که این الله نیست که آب به گوش بندگانش کرده بلکه خود بندگان او هستند که خویشتن را از خرد و درایت انسانی تهی کرده و هستی و وجودشان را قربانی ترفند افسونهای دکانداران و سوداگران مذهبی نموده اند.
درباره رویداد بالا باید گفت آیا نه تنها یک انسان خردمند بلکه حتی یک انسان مسلمان قشری می تواند باور کند خدای بزرگ جهان هستی که ما حتی یک دهم آنرا نیز بخوبی نمی شناسیم دست از کنترل و نظارت بر جهان بیکران بردارد و تنها توجه خود را به گوشه ای از صحرای عربستان بدوزد و به پیروان محمد بگوید: برای آنهایی که تازه وارد مسجد شده اند جا باز کنید؟؟؟!!!!
امانویل کانت فیلسوف نامدار آلمانی سده نوزدهم می گوید: مغز بشر پدیده های موجود را آنگونه که در ذات و هستی وجود دارد درک نمی کند بلکه آنها را به گونه ای که میل دارد ببیند درک می کند.
آیا مسلمانی که چنین هزلیاتی را در قرآن می خواند می تواند باور کند آنها کلام خدایی است که کائنات هستی را اداره می کند؟ پاسخ این است که یا مغز انسان باید تا آن اندازه ساده نگر و کوتاه اندیش باشد که شان و کارداد خدا را در سطح یک مستخدم فرمانبردار و دست به سینه پایین آورد و یا برپایه گفته کانت میل داشته باشد حقایقی را که در فراگرد او وجود دارد به گونه ای که میل دارد آنها را ببیند درک کند.
به هر حال هفت کلمه لااله الاالله محمد رسول الله که در آیه 21محمد ذکر شده از روز زایش یک مسلمان تا مرگ در گوشهایش زمزمه می شود. هنگامی که طفلی زایش می یابد این جمله در گوشهایش خوانده می شودو زمانی نیز که زندگی را بدرود می گوید هم در موقعی که او را در تابوت می گذارند هم هنگامی که جنازه او را به گورستان تشییع می کنند و نیز زمانی که او را در گور می گذارند همین جمله در گوشهای فرد مسلمان خوانده می شود. هرگاه مسلمانی به جهتی از جهات خشمگین شود می گوید: لا اله الاالله و اگر به سببی به شگفت افتد باز همین عبارت را بر زبان می آورد.
در کشورهای مسلمان تا آنجا که چشم کار می کند این جمله مشاهده می شود. روی پرچم رسمی کشور عربستان سعودی که مرکز اسلام جهان است این جمله نوشته شده و در زمان حکومت خلفا نیز جمله یاد شده روی سکه های پول نقش شده بود.
یک فرد مسلمان به محض ادای این هفت کلمه مسلمان می شود و یک مسلمان از دین برگشته با خواندن این هفت کلمه دوباره به دین اسلام بازگشت می کند. به گونه خلاصه این هفت کلمه که الله را بالاترین و پرتوانترین وجود هستی و محمد را پیامبر پایانی او میداند جوهر و پایه دین اسلام را بنیادریزی می کند و مسلمانان را از مراکش تا فیلیپین بهم پیوسته است.
مشکات المصابح کتاب دهم(دهلی)صفحه201 می نوسید محمد گفته است:روزی الله به موسی گفت اگر تو تمام کائنات هستی را در یک کفه ترازو قرار دهی و کلمات لااله الاالله را در کفه دیگر کفه ای که در بردارنده کلمه لااله الاالله است بر کفه که تمام کائنات هستی را در بر گرفته سنگینی خواهد کرد.
همان کتاب صفخه 202می گوید: روزی هنگامی که محمد همراه گروهی از پیروانش از کنار درختی که شاخه هایش خشک شده بود گذر می کرد عصایش را به یکی از شاخه های آن درخت زد و به گونه ناگهانی تمام برگهای خشک شاخه درخت به پایین فرو ریختند. سپس محمد رو به پیروانش کرد و گفت به همانگونه که یک مسلمان مومن جمله لااله الاالله را بر زبان می آورد به همانگونه که برگهای این شاخه از درخت فرو ریختند گناهان آن مسلمان مومن نیز از بین خواهد رفت.
سراسر قرآن از تکرار مداوم جمله لااله الاالله است که دلالت بر تاکید یگانگی وجود الله می کند. بویژه سوره اخلاص که 112 سوره قرآن است به کیفیتی که در پیش گفته شد به شرح و تاکید یگانگی الله ویژگی داده شده و مسلمانان باور دارند که ارزش این سوره برابر با یک سوم تمام قرآن است.
مشکات المصابح کتاب دهم(دهلی) زمخشری می نویسد محمد گفته است: هفت زمین و هفت آسمان روی این سوره بنا شده و کسی که این سوره را قرائت کند به بهشت خواهد رفت.
روانشاد میرزا آقاکرمانی در کتاب رضوان می نوسید: یک اصفهانی به زیارت خانه خدا رفت. غوغای حجاج و هوای گرم حجاز او را منقلب و از خود بیخود کرد. اصفهانی یاد شده که تاب تحمل را از دست داده بود رو به خانه کعبه کرد و گفت خداوندا اگر بهشت تو هم مانند خانه ات باشد چه آبی به گوش بندگان خود کرده ای.
و ای کاش این اصفهانی نیک اندیش و بذله خو می دانست که این الله نیست که آب به گوش بندگانش کرده بلکه خود بندگان او هستند که خویشتن را از خرد و درایت انسانی تهی کرده و هستی و وجودشان را قربانی ترفند افسونهای دکانداران و سوداگران مذهبی نموده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر