صفحات

۳/۰۵/۱۳۸۸

روزه گرفتن قبل و بعد از اسلام

یکی دیگر از آداب و رسوم مذهبی اسلام از دوره جاهلیت و پیش از ظهور محمد و اسلام ریشه می گیرد و کتاب قرآن انرا برپایه مدلول آیه179 به بعد سوره بقره برای مسلمانان واجب دانسته روزه است.
تازیان پیش از ظهور اسلام یک ماه از سال قمری را روزه می گرفتند و محمد این رسم را به آیین مذهبی مسلمانان اضافه کرد.
احکام روزه در کتاب قرآن همان ادامه آداب و رسوم سنتی اعراب زمان جاهلیت بوده که در سرزمین عربستان و بویژه در بین قبایل قریش و حنفا مرسوم بوده است. ابن هشام می نویسد در دوره جاهلیت بزرگان عرب هر یک مدتی از سال را به عبادت الله مشغول می شدند. عبدالمطلب جد محمد نیز هر سال یک ماه برای عبادت الله گوشه نشینی می کرد روزه می گرفت و غذایش را بین بینوایان و نیازمندان تقسیم می نمود. یعقوبی تاریخ نویس شهیر می نویسد عبدالمطلب جد محمد در دوره جاهلیت از رسومی پیروی می کرد که همان رسوم وارد اسلام و احکام اسلام شد. رسوم یاد شده عبارت بود از :حرام بودن شراب مسکرات، زنا، تازیانه زدن زناکاران، حرام بودن ازدواج با محارب، عریان طواف کردن خانه کعبه، لزوم وفای به نذر، محترم شمردن ماههای چهارگانه حرام و مباهله کردن(برای اثبات حقانیت یکدیگر را لعن و نفرین کردن).ولی تردید نیست که روزه داری در بین تازیان از آداب و رسوم یاد شده، بسیار ریشه دارتر می باشد.
محمد در آغاز برای روزه داری دو رسم تعیین کرد و سپس هردوی انها را از قول الله تغییر داد. برپایه رسم اول که دارای زیربنایی سیاسی بود به مسلمانان دستور داده شده بود در ماه عبادت کلیمیان(ماه کیپور) روزه بگیرند، ولی پس از آنکه محمد به مدینه مهاجرت کرد و اسلام توانمند شد،محمد تصمیم گرفت راه خود را از کلیمیان جدا سازد و از این رو تمام سی روز ماه رمضان را که بقول بی پایه او زمان نزول قرآن بوده برای روزه داری ویژگی داد. رسم دوم این بود که محمد در آغاز مقرر کرد که در تمام ماه رمضان مسلمانان باید از همخوابگی خودداری کنند ولی پس از آنکه دریافت که اینکار امکانپذیر نیست با نزول آیه 187بقره از قول الله خدای فرمانبردار حلال و دست به سینه اش همخوابگی در ماه رمضان را برای مسلمانان روزه دار حلال و مجاز اعلام داشت.
حال پرسشی که درباره مدلول آیه فریبگرانه بالا باقی می ماند آنست که اللهی که به تمام اسرار و رموز آسمانها و زمین آگاه است چرا نمی دانسته است که بندگانش درباره خودداری از مباشرت با زنانشان در شبهای ماه رمضان به فرمان گوش فرا نخواهند داد، چیستانی است که باید جوابش را نخست در ریاکاری محمد و سپس در خام اندیشی پیروان اسلام جستجو کرد.

هیچ نظری موجود نیست: