به گونه ای که می دانیم یکی از99نامی که در قران و احادیث اسلامی برای الله ویژگی داده اند علیم و یا عالم به معنی دانا و دانشمند است. در بیشتر مواردی که در قران به کرات از دانش و آگاهی الله سخن رانده است. برای مثال آیه26کهف می گوید:بگو الله بهتر از همه می داند که آنها(هدف اصحاب کهف می باشد) چه مدتی آنجا در کوه اقامت کردند. او به همه اسرار غیبی آسمانها و زمین احاطه دارد و بسیار بینا و شنواست و به هیچ کس اجازه نخواهد داد در حکم او شرکت جوید.
آیه7مجادله نیز می گوید: آیا نمی دانی که آنچه در آسمانها و زمین است الله بر آن آگاهی دارد. هیچ رازی سه کس با یکدیگر نگویند مگر اینکه الله چهارمین آنها باشد و نه پنج تن مگر آنکه الله ششمین آنها باشد نه کم و نه بیش. هرجا که باشند الله با ایشان است.
برپایه آیه های بالا و همچنین سایر آیه های کتاب قران می توان به یقین گفت که کتاب قران باور دارد الله بر آنچه که در زمین و آسمانها روی داده و یا آنچه که در زمان حال و آینده در زمین و آسمانها می گذرد آگاه و با خبر است. الله می داند در مغز افراد بشر چه می گذرد و حتی هر کلمه ای که در زمین و آسمانها بوسیله به اصطلاح جن و انس ادا می شود الله از آنها آگاهی دارد. بشر به هر اموری دست بزند الله از آن آگاه است. هیچ چیزی در دنیا وجود ندارد که بتوان آنرا از الله پوشانید و او حتی به اسرار قلوب همه بندگانش آگاه است.
نکات بالا نشان می دهند که دانش الله ذاتی ازلی و ابدی است و نه عرضی و حادث. همچنین چون دانش و آگاهی الله جامع و کامل بوده و تابع زمان و مکان نیست از اینرو امکان افزوده شدن بر دانش و آگاهی الله نیز وجود ندارد.
ولی با وجود دانش مطلق و بی حد و اندازه و نامحدودی که قران به الله نسبت می دهد مواردی در قران وجود دارد که نشان می دهد دانش الله اکتسابی است نه ذاتی.
بدین معنی که الله از پیش نسبت به بعضی امور آگاهی ندارد و بعدها آن آگاهی ها را بدست می آورد. آیه های زیر حاکی از اثبات این موضوع می باشند:
آیه140آل عمران می گوید: اگر به شما(در جنگ احد)آسیبی رسید به دشمنان شما نیز در (جنگ بدر) شکست و آسیب سخت وارد شد. همچنانکه آنها مقاومت کردند شما نیز باید پایداری کنید ما این(پیروزی و شکست) را میان مردم می گردانیم تا بدانیم آنهایی که ایمان آورده اند چه کسانی هستند تا از میان شما مومنان آنرا که در دین ثابت است گواه دیگران کند و الله ستمکاران را دوست ندارد.
آیه143بقره می گوید: ...ما قبله ای را که تو بر آن بودی تغییر ندادیم مگر برای آنکه بدانیم چه کسی از پیامبر پیروی می کند و چه کسی با او مخالفت بر می خیزند.....
آیه166آل عمران می گوید: روزی که دو گروه با یکدیگر روبرو شدند(هدف رویداد جنگ احد است) آنچه به شما رسید به اذن الله بود تا بداند مومنان چه کسانی هستند و منافقان کدامند.
آیه12کهف نیز می گوید: ما آنها(اصحاب کهف)را از خواب برانگیختیم تا بدانیم کدامیک از آن دو گروه حساب مدت درنگ در آن غار را بهتر نگهداشته اند.
آیه21سبا می گوید: او(شیطان)را بر مردمان تسلطی نیست مگر برای آنکه ما بدانیم کیست که به آخرت مومن و چه کسی است که از آن شک دارد.
بخشی از آیه255بقره از اینها نیز بالاتر می رود و می گوید: قلمرو علم الله از آسمانها و زمین فراتر می رود....
مفاهیم آیه های بالا به خوبی فریب و نیرنگ محمد را در الله سازی نشان می دهند. اللهی که در بسیاری از آیه های قران در لابلای سلولهای مغز انسان . بدن افراد خانه می کند از پیش از آفرینش خود آگاه است و حتی قلمرو دانشش از آسمانها و زمین فراتر می رود در آیه های دیگر با خواری و زاری با بندگانش بازیهای بچهگانه سر می دهد تا بداند چه کسانی این و چه کسانی آنست. برای مثال اللهی که حتی از راز درونی مغز و دل هر بنده ای آگاه است بر پایه آیه140آل عمران روزی خون گروهی از بندگانش را در یک جنگ به دست گروهی دیگر می ریزد و دگر روز برعکس این کار را انجام می دهد تا بداند کدام بنده ایمان آورده و کدام بنده کافر مانده یعنی در برابر ترفند بازیهای پیامبرش استادگی نشان داده است.
البته به این نکته نیز باید اشاره کنیم که برخی از تفسیرکنندگان آیه های قران واژه لیعم به معنی تا بداند را تا بیازماید تعبیر کرده اند تا از این جهت ناهمگونی های احکام قران را از بین ببرند ولی اهل لغت و ادب می دانند که واژه آزمایش دلالت بر جستجو در کشف حقیقت دارد که با آگاه بودن از واقعیت یا رویدادی کاملا تفاوت دارد. گذشته از آن قران مفهوم آزمایش را به معنی وسیله ای برای دانستن به کار برده است. چنانکه آیه94مائده می گوید: ای کسانی که ایمان آورده اید الله شما را به چیزی از شکار می آزماید ....تا بداند چه کسی در باطن از الله می ترسد...
گذشته از اینها اللهی که به گفته آفریدگارش ،یعنی محمد جهان هستی را آفریده، آنقدر در دانش هیئت و نجوم، پیوسته سبب تفریح و مسخره اسلام شناسان شده است که در آیه10کهف در شرح افسانه ذوالفرنین می گوید: ذوالقرنین به محلی رسید که خورشید در چشمه آب تیره ای در آنجا فرو رفت.
این آیه یعنی زمین صاف است و زمین بی حرکت و خورشید در حال حرکت از روی زمین است.
آیه7مجادله نیز می گوید: آیا نمی دانی که آنچه در آسمانها و زمین است الله بر آن آگاهی دارد. هیچ رازی سه کس با یکدیگر نگویند مگر اینکه الله چهارمین آنها باشد و نه پنج تن مگر آنکه الله ششمین آنها باشد نه کم و نه بیش. هرجا که باشند الله با ایشان است.
برپایه آیه های بالا و همچنین سایر آیه های کتاب قران می توان به یقین گفت که کتاب قران باور دارد الله بر آنچه که در زمین و آسمانها روی داده و یا آنچه که در زمان حال و آینده در زمین و آسمانها می گذرد آگاه و با خبر است. الله می داند در مغز افراد بشر چه می گذرد و حتی هر کلمه ای که در زمین و آسمانها بوسیله به اصطلاح جن و انس ادا می شود الله از آنها آگاهی دارد. بشر به هر اموری دست بزند الله از آن آگاه است. هیچ چیزی در دنیا وجود ندارد که بتوان آنرا از الله پوشانید و او حتی به اسرار قلوب همه بندگانش آگاه است.
نکات بالا نشان می دهند که دانش الله ذاتی ازلی و ابدی است و نه عرضی و حادث. همچنین چون دانش و آگاهی الله جامع و کامل بوده و تابع زمان و مکان نیست از اینرو امکان افزوده شدن بر دانش و آگاهی الله نیز وجود ندارد.
ولی با وجود دانش مطلق و بی حد و اندازه و نامحدودی که قران به الله نسبت می دهد مواردی در قران وجود دارد که نشان می دهد دانش الله اکتسابی است نه ذاتی.
بدین معنی که الله از پیش نسبت به بعضی امور آگاهی ندارد و بعدها آن آگاهی ها را بدست می آورد. آیه های زیر حاکی از اثبات این موضوع می باشند:
آیه140آل عمران می گوید: اگر به شما(در جنگ احد)آسیبی رسید به دشمنان شما نیز در (جنگ بدر) شکست و آسیب سخت وارد شد. همچنانکه آنها مقاومت کردند شما نیز باید پایداری کنید ما این(پیروزی و شکست) را میان مردم می گردانیم تا بدانیم آنهایی که ایمان آورده اند چه کسانی هستند تا از میان شما مومنان آنرا که در دین ثابت است گواه دیگران کند و الله ستمکاران را دوست ندارد.
آیه143بقره می گوید: ...ما قبله ای را که تو بر آن بودی تغییر ندادیم مگر برای آنکه بدانیم چه کسی از پیامبر پیروی می کند و چه کسی با او مخالفت بر می خیزند.....
آیه166آل عمران می گوید: روزی که دو گروه با یکدیگر روبرو شدند(هدف رویداد جنگ احد است) آنچه به شما رسید به اذن الله بود تا بداند مومنان چه کسانی هستند و منافقان کدامند.
آیه12کهف نیز می گوید: ما آنها(اصحاب کهف)را از خواب برانگیختیم تا بدانیم کدامیک از آن دو گروه حساب مدت درنگ در آن غار را بهتر نگهداشته اند.
آیه21سبا می گوید: او(شیطان)را بر مردمان تسلطی نیست مگر برای آنکه ما بدانیم کیست که به آخرت مومن و چه کسی است که از آن شک دارد.
بخشی از آیه255بقره از اینها نیز بالاتر می رود و می گوید: قلمرو علم الله از آسمانها و زمین فراتر می رود....
مفاهیم آیه های بالا به خوبی فریب و نیرنگ محمد را در الله سازی نشان می دهند. اللهی که در بسیاری از آیه های قران در لابلای سلولهای مغز انسان . بدن افراد خانه می کند از پیش از آفرینش خود آگاه است و حتی قلمرو دانشش از آسمانها و زمین فراتر می رود در آیه های دیگر با خواری و زاری با بندگانش بازیهای بچهگانه سر می دهد تا بداند چه کسانی این و چه کسانی آنست. برای مثال اللهی که حتی از راز درونی مغز و دل هر بنده ای آگاه است بر پایه آیه140آل عمران روزی خون گروهی از بندگانش را در یک جنگ به دست گروهی دیگر می ریزد و دگر روز برعکس این کار را انجام می دهد تا بداند کدام بنده ایمان آورده و کدام بنده کافر مانده یعنی در برابر ترفند بازیهای پیامبرش استادگی نشان داده است.
البته به این نکته نیز باید اشاره کنیم که برخی از تفسیرکنندگان آیه های قران واژه لیعم به معنی تا بداند را تا بیازماید تعبیر کرده اند تا از این جهت ناهمگونی های احکام قران را از بین ببرند ولی اهل لغت و ادب می دانند که واژه آزمایش دلالت بر جستجو در کشف حقیقت دارد که با آگاه بودن از واقعیت یا رویدادی کاملا تفاوت دارد. گذشته از آن قران مفهوم آزمایش را به معنی وسیله ای برای دانستن به کار برده است. چنانکه آیه94مائده می گوید: ای کسانی که ایمان آورده اید الله شما را به چیزی از شکار می آزماید ....تا بداند چه کسی در باطن از الله می ترسد...
گذشته از اینها اللهی که به گفته آفریدگارش ،یعنی محمد جهان هستی را آفریده، آنقدر در دانش هیئت و نجوم، پیوسته سبب تفریح و مسخره اسلام شناسان شده است که در آیه10کهف در شرح افسانه ذوالفرنین می گوید: ذوالقرنین به محلی رسید که خورشید در چشمه آب تیره ای در آنجا فرو رفت.
این آیه یعنی زمین صاف است و زمین بی حرکت و خورشید در حال حرکت از روی زمین است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر