اگرچه واژه عادل هم در قرآن و هم در احادیث به عنوان یکی از نامها و فروزه های الله بکار رفته ولی از مفاهیم اصول و احکام قرآن چنین بر می آید که برای فروزه دادگری و عدالت الله نمی توان اصل و قاعده ای در نظر گرفت بلکه عدالت الله یک فروزه استثنایی و بدون شیوه و هنجار است که به خود او ویژگی دارد و تابع هیچ نهاد ثابتی نیست. بدین شرح که هر عملی که الله نسبت به بندگانش انجام دهد چه خوب چه بد چه نیک و چه زشت همه باید عادلانه بشمار آید. برای مثال هر مسلمانی عقیده دارد که پرستش ویژه ذلت الله است و پرستیدن مخلوق خدا زشت گناه و کفر است. با این وجود آیه های 33تا37بقره حاکی است که چون شیطان به آدم سجده نکرد و او را پرستش ننمود از اینرو الله او را مجازات و از بهشت بیرون راند. همچنین هنگامی که الله برپایه مدلول آیه33رعد و آیه های 23و36زمر بندگانش را گمراه می کند این عمل زشت الله با فروزه عدالت و دادگری او منافاتی نخواهد داشت و عادلانه بشمار خواهد رفت.
برای شرح عدالت الله آفریده شده بویسله محمد، هیچ منطقی گویاتر از نوشته امام ابوحامد غزالی نیست. این فیلسوف معروف علوم اللهی اسلامی می نویسد عدالت الله را نباید با عدالت افراد بشر برابری کرد زیرا یک فرد انسان ممکن است با تجاوز به اموال و دارائی انسان دیگری نسبت به او مرتکب بی عدالتی شود و حق او را زیر پا بگذارد. ولی هیچیک از اعمال الله را نمی توان غیر عادلانه بشمار آورد. با این وجود به فروزه عدالت و دادگری او ایراد و یا شبهه ای وارد نخواهد شد. دلیل این امر آنست که برای انجام عملیات الله هیچ مرز و فروزه ای وجود ندارد و او هر عملی که نسبت به بندگانش انجام دهد بدون توجه به ذات و چگونگی آن عمل کردارش عادلانه بشمار خواهد رفت.
اگر تئوری عدالت الله را کمی بیشتر بازشکافی کنیم به این تنیجه خواهیم رسید که اصولا الله یک هیولای شگفت انگیزی است که اندیشه و منش او در خور بررسی و پیش بینی نیست. این هیولای بی سروته دارای نیشهایی است که از انها گاه زهرهای کشنده و گاه نوشهای جان آفرین تراوش می کند. بنابراین آنچه که درباره عدل الله مهم است تنها حرکت نیشهای اوست که چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی عدل و داد بشمار خواهد رفت. برای مثال برپایه نوشته های اسلامی و معتقدات مسلمان شمار 124هزار پیامبر برای راهنمایی و ارشاد افراد بشر ظهور کرده اند که همه آنها بویژه شش نفرشان که پیامبر اصلی و مهم بوده(آدم نوح ابراهیم موسی عیسی و محمد) به اصطلاح معصوم و بیگناه بوده و چون از طرف الله به پیامبری برگزیده شده اند مرتکب هیچ لغزشی در زندگی خود نشده اند. بنا به این عقیده آدم که نخستین پیامبر مبعوث از جانب الله و بویژه جز شش نفر پیامبر اصلی و مهم بوده باید به گونه یقین پیامبری بی عیب و بیگناه و مصون از هرگونه لغزش و خطایی بشمار رود ولی با کمال شگفتی می بینیم که برپایه مدلول آیه های 35و36بقره آدم از فرمان الله سرپیچی و نافرمانی می کند و یا بعبارت دیگه مرتکب گناه و لغزش می شود. در نتیجه الله او را از بهشت بیرون می راند. حال چگونه است که آدم هم پیامبر مبعوث از جانب الله و بی لغزش و گناه بوده و هم اینکه الله او را به سبب گناهی که مرتکب شده از بهشت بیرون رانده است موضوعی است که باید پاسخش را در ترفند بازیهای محمد برای شناختگری الله هزار چهره اش در قرآن پیدا کرد.
آنجا که دیگر توان محمد برای ترفند بازیهای لفظی به پایان رسیده به موضوع ناسخ و منسوخ پناه جسته است که من در آینده به آن می پردازم.
ولی در اینجا باید به این نکته اشاره شود که الله هزار چهره محمد که به اسرار آشکار و نهان دانا بوده و از تمام کنش ها و واکنشهای دنیای هستی آگاه است گاهی اوقات خردش غت می شود و اصول و احکامی را که در پیش مقرر داشته لغو می کند و به صدور اخکام تازه و بهتر مبادرت می ورزد.(106بقره101نحل).
حال چگونه است که الله یعنی دانای هستی آفرین محمد از پیش برای بندگان نادان خود فرمان نیک نازل نمی کند تا بعدها نیازی به تغییر و اصلاح آن نداشته باشد چیستانی است که پاسخش را باید در فروزه های ناهمگون الله هزار چهره ساخته شده بوسیله محمد جستجو کرد. آیا می توان باور کرد که نه تنها الله یعنی هیولایی که بر تمام اسرار آشکار و نهان جهان آگاهی داشته و دارای دانش و خرد بی مرز و انتهاست بلکه حتی یک انسان عادی نخست فرمانی(50احزاب)نازل کرده و برپایه آن به محمد آزادی بدهد هر یک از زنان این جهان را که اراده کند بدون هیچ قید و بند و رعایت اصول و احکامی که برای سایر مومنان مقرر داشته در اختیار در آورد و سپس از این نابخردی خود پشیمان شده و با صدور آیه جدیدی(52احزاب) فرمان پیشین خود را لغو و نسخ کرده و این امتیاز را از محمد بازپس ستاند؟
به همین دلیل است که در قرآن آیه های بسیاری وجود دارد که پیوسته تکرار و تایید میکند که الله آنهایی را که از پیامبرش فرمانبرداری کنند حمایت و پشتیبانی خواهد کرد. مهمترین این آیه ها عبارتند از:32-53-132آل عمران13-59-69-80نساء1-20-27-46انفال54-61-62-71توبه50-51-52-54نور31-33-66-71احزاب17فتح14حجرات13مجادله12تغابن.
یکی دیگر از نویسندگان شهیر اسلامی بنام محمد البرکاوی در کتاب خود شرحی می نویسد: الله اگر شایسته بداند می تواند این دنیا را نابود و دوباره آنرا در یک لحظه ایجاد کند. الله از آنچه که روی دهد نه سود می برد و نه زیان. اگر تمام افراد بی دین ایمان بیاورند و یا تمام افراد با ایمان دین خود را از دست بدهند برای الله تفاوتی نخواهد کرد. هرگاه تمام افراد با ایمان دین خود را از دست بدهند زیانی متوجه الله نخواهد شد. او قادر است حتی آسمان را نابود کند. هیچ چیزی در دنیا نمی تواند از دید الله پنهان بماند. او قادر است حتی حرکت گامهای یک مورچه سیاه را از روی یک سنگ سیاه در تاریکی شب مشاهده کند.
برای شرح عدالت الله آفریده شده بویسله محمد، هیچ منطقی گویاتر از نوشته امام ابوحامد غزالی نیست. این فیلسوف معروف علوم اللهی اسلامی می نویسد عدالت الله را نباید با عدالت افراد بشر برابری کرد زیرا یک فرد انسان ممکن است با تجاوز به اموال و دارائی انسان دیگری نسبت به او مرتکب بی عدالتی شود و حق او را زیر پا بگذارد. ولی هیچیک از اعمال الله را نمی توان غیر عادلانه بشمار آورد. با این وجود به فروزه عدالت و دادگری او ایراد و یا شبهه ای وارد نخواهد شد. دلیل این امر آنست که برای انجام عملیات الله هیچ مرز و فروزه ای وجود ندارد و او هر عملی که نسبت به بندگانش انجام دهد بدون توجه به ذات و چگونگی آن عمل کردارش عادلانه بشمار خواهد رفت.
اگر تئوری عدالت الله را کمی بیشتر بازشکافی کنیم به این تنیجه خواهیم رسید که اصولا الله یک هیولای شگفت انگیزی است که اندیشه و منش او در خور بررسی و پیش بینی نیست. این هیولای بی سروته دارای نیشهایی است که از انها گاه زهرهای کشنده و گاه نوشهای جان آفرین تراوش می کند. بنابراین آنچه که درباره عدل الله مهم است تنها حرکت نیشهای اوست که چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی عدل و داد بشمار خواهد رفت. برای مثال برپایه نوشته های اسلامی و معتقدات مسلمان شمار 124هزار پیامبر برای راهنمایی و ارشاد افراد بشر ظهور کرده اند که همه آنها بویژه شش نفرشان که پیامبر اصلی و مهم بوده(آدم نوح ابراهیم موسی عیسی و محمد) به اصطلاح معصوم و بیگناه بوده و چون از طرف الله به پیامبری برگزیده شده اند مرتکب هیچ لغزشی در زندگی خود نشده اند. بنا به این عقیده آدم که نخستین پیامبر مبعوث از جانب الله و بویژه جز شش نفر پیامبر اصلی و مهم بوده باید به گونه یقین پیامبری بی عیب و بیگناه و مصون از هرگونه لغزش و خطایی بشمار رود ولی با کمال شگفتی می بینیم که برپایه مدلول آیه های 35و36بقره آدم از فرمان الله سرپیچی و نافرمانی می کند و یا بعبارت دیگه مرتکب گناه و لغزش می شود. در نتیجه الله او را از بهشت بیرون می راند. حال چگونه است که آدم هم پیامبر مبعوث از جانب الله و بی لغزش و گناه بوده و هم اینکه الله او را به سبب گناهی که مرتکب شده از بهشت بیرون رانده است موضوعی است که باید پاسخش را در ترفند بازیهای محمد برای شناختگری الله هزار چهره اش در قرآن پیدا کرد.
آنجا که دیگر توان محمد برای ترفند بازیهای لفظی به پایان رسیده به موضوع ناسخ و منسوخ پناه جسته است که من در آینده به آن می پردازم.
ولی در اینجا باید به این نکته اشاره شود که الله هزار چهره محمد که به اسرار آشکار و نهان دانا بوده و از تمام کنش ها و واکنشهای دنیای هستی آگاه است گاهی اوقات خردش غت می شود و اصول و احکامی را که در پیش مقرر داشته لغو می کند و به صدور اخکام تازه و بهتر مبادرت می ورزد.(106بقره101نحل).
حال چگونه است که الله یعنی دانای هستی آفرین محمد از پیش برای بندگان نادان خود فرمان نیک نازل نمی کند تا بعدها نیازی به تغییر و اصلاح آن نداشته باشد چیستانی است که پاسخش را باید در فروزه های ناهمگون الله هزار چهره ساخته شده بوسیله محمد جستجو کرد. آیا می توان باور کرد که نه تنها الله یعنی هیولایی که بر تمام اسرار آشکار و نهان جهان آگاهی داشته و دارای دانش و خرد بی مرز و انتهاست بلکه حتی یک انسان عادی نخست فرمانی(50احزاب)نازل کرده و برپایه آن به محمد آزادی بدهد هر یک از زنان این جهان را که اراده کند بدون هیچ قید و بند و رعایت اصول و احکامی که برای سایر مومنان مقرر داشته در اختیار در آورد و سپس از این نابخردی خود پشیمان شده و با صدور آیه جدیدی(52احزاب) فرمان پیشین خود را لغو و نسخ کرده و این امتیاز را از محمد بازپس ستاند؟
به همین دلیل است که در قرآن آیه های بسیاری وجود دارد که پیوسته تکرار و تایید میکند که الله آنهایی را که از پیامبرش فرمانبرداری کنند حمایت و پشتیبانی خواهد کرد. مهمترین این آیه ها عبارتند از:32-53-132آل عمران13-59-69-80نساء1-20-27-46انفال54-61-62-71توبه50-51-52-54نور31-33-66-71احزاب17فتح14حجرات13مجادله12تغابن.
یکی دیگر از نویسندگان شهیر اسلامی بنام محمد البرکاوی در کتاب خود شرحی می نویسد: الله اگر شایسته بداند می تواند این دنیا را نابود و دوباره آنرا در یک لحظه ایجاد کند. الله از آنچه که روی دهد نه سود می برد و نه زیان. اگر تمام افراد بی دین ایمان بیاورند و یا تمام افراد با ایمان دین خود را از دست بدهند برای الله تفاوتی نخواهد کرد. هرگاه تمام افراد با ایمان دین خود را از دست بدهند زیانی متوجه الله نخواهد شد. او قادر است حتی آسمان را نابود کند. هیچ چیزی در دنیا نمی تواند از دید الله پنهان بماند. او قادر است حتی حرکت گامهای یک مورچه سیاه را از روی یک سنگ سیاه در تاریکی شب مشاهده کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر