همه انسانها وقتی به دنیا می آیند از خدا و پیامبر وکتب آسمانی یا امامها و یا نماز و روزه بی خبرند و مطلبی از آنان نمی دانند. بچه ای که به کلاس ابتدایی می روی مطالب وخرافاتی به خورد آن می دهند که آن بچه از درک و حلاجی آن ناتوان است و چون آگاهی ندارد و خام و قوه تشخیص ندارد آنها را می پذیرد و تا بخواهد سوالی کند جامعه و معلمان و خانواده سریع عکس العمل نشان می دهند و سوالات آن را سر کوب می کند.
اگر بچه ای در یک خانواده مذهبی متولد شود مذهبی از هر نوع مانند مسیحی یهودی مسلمان از نوع شیعه یا سونی و یا بودایی و بهایی و غیره می شود. اگر مسلمان باشد خدای آن الله و اگر یهودی باشد خدای آن یهوه است و اگر مسیحی باشد خدای او پدر آسمانی یا عیسی مسیح می باشد.
خرافات در طی سالها مانند ریشه درخت در ذهن کودک رشد می کند و در مغز و روان کودک ریشه عمیقی شکل می گیرد و بزرگتر می شود دوستان غیر مسلمان یا مسلمان به خرد رسیده پیدا می کند و با هم در مورد دینشان به بحث می پردازند و اگر کسی بر خلاف عقیده و باور دینی او صحبتی کند او را کافر و بی دین می داند زیرا در مدرسه و جامعه و خانواده در طی این سالها گفتند که دین او بهترین و آخرین دین این جهان است و کسانی که غیر این دین را دارند به جهنم می روند.
حال اگر از ابتدای کودکی درختی در خانه داشته باشیم و پدر و مادرمان به ما بگویند اگر از زیر این درخت رد شوید و یا از میوه این درخت بخورید سنگ می شوید حال که ما بزرگ شویم آیا جرات رفتن به زیر آن درخت را داشتیم؟
خدا، روح، بهشت، جهنم، فرشتگان، عزراییل، جبرییل، پیامبر، کتاب آسمانی، و امام و بقیه مساعل دینی که در تمام ادیان وجود دارد را ما از کودکی به ارث می بریم و بدون هیچ نوع تحقیقی آن را می پذیریم.
پدران ما و پدران پدران ما هم به همبن روال مسلمان یا دین دیگری پذیرفتند و اگر بخواهیم نگاهی عمیقتر به گذشته و چگونه مسلمان شدن ما ایرانی ها بپردازیم از حوصله همه خارج است و فقط بگویم در اوایل حمله مسلمانان به ایران ایرانی ها 250تا400سال جنگ می کردند تا مسلمانان و متجاوزان را از کشور خود بیرون کنند ولی متاسفانه خائنین اسلام را در مغز ما جا دادند.
حالا 1400سال از ورود اسلام به ایران می گذرد و ما مسلمان شدیم و هر ایرانی چقدر راجع به تاریخ کشورش مطالعه داشته و یا حداقل چقدر کتابی را که مدعی است کلام وحی و کلام خداست را به زبانی که می فهمد خوانده؟
شاید به جرات می توان گفت تقریبا90% مسلمانان قران را نمی خوانند وگوش به خدا فروشان و دین فروشانی می دهند که لباس آخوندی پوشیده و مدعی عالم بودن می کنند و بدون چون وچرا قبول می کنند دریق از کمی تامل و مطالعه و فکر کردن و تحقیق. حال چه امید است که جوانی که این مطالب را خوانده عکس العمل نشان ندهد و در ذهن خود ناسزاهایی را به اینجانب نثار نکند. بدون شک تمام مذهبیون در ابتدای خواندن این مطالب با سفسطه هایی که در ذهن خود دارند و پرورش می دهند جوابهای ذهنی خود را می دهند.
بزرگی در دنیا می گوید برای بدست آوردن حقیقت ابتدا باید به آن شک کرد.
چند نفر از مذهبیون تا به حال به خود جرات فکر کردن یا شک داشتن به دینشان یا حتی باورهای سیاسیشان را داده اند؟
امیدوارم در قرن به عبارتی21میلادی و به عبارت دیگر100آریایی تلنگری به مغز خود بزنیمو با خرد و تفکر به مساعل پیرامون خود از قبیل دینی یا سیاسی اندیشه کنیم تا از هر خرافات دینی و آخوندی راحت شویم.
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سرانجام بد داشتیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر